Hierbij verklaar ik.........

Dat ik de organisatie van deze excursie niet aansprakelijk stel voor ongelukken, verlies, schade en zelfs DE DOOD.

Met deze woorden ondertekenden wij het formulier voor een avontuurlijk dagje naar Berg en Dal op zaterdag 4 oktober.

We hebben weer een taxi kunnen regelen voor deze trip. De rit duurde ongeveer 2 uurtjes. We zijn weer lekker door elkaar geschud en we hebben weer een aap gespot.

Om kwart voor 10 kwamen we aan op berg en dal, en werden we ontvangen door een man die al wist dat we zouden komen( dat is redelijk bijzonder hier)
Na een kleine geschiedenisles over de berg: de armadillo, van een schattig grinnikende man, konden we beginnen aan onze eerste activiteit. We hebben een wandeltocht( inclusief houten stok) gemaakt de berg op. In het begin ging het omgaan met de stok niet van een leien dakje, maar op de terugweg had je de stok nodig om niet van de berg af te storten.
Op de berg werd vroeger naar goud gezocht. Vooral door slaven die daarvoor gebruikt werden. En het toeval wil dat er 3 dagen voordat wij kwamen een vrouw een klompje goud heeft gevonden.

Als tweede activiteit gingen we kajakken.We dachten eigenlijk dat het een rustige tour zou worden over de Suriname rivier, maar dat bleek iets anders.Eerst moesten we zelf nog de kano's tillen( we wisten niet dat plastic zo zwaar kon zijn),om daarna regelrecht de jungle in te varen.
In de jungle heb je natuurlijk niet van die nette vaarroutes. Dus af en toe kwam het voor dat we ineens recht op een liaan afgingen en dan niet meer wisten hoe je ook alweer moest remmen.
Ook moesten we ineens uitwijken voor een boomstronk die uit het water stak. Ondanks al onze goede 'peddelmoves' was het ons toch niet gelukt deze te ontwijken. Toen dachten we, nouja dan zetten we ons wel even af tegen de boom. Op het moment dat Renate haar hand op de boom zette( en Eveline hetzelfde wilde doen) ging er een luide kreet door de jungle: 'aaahooeeaaaiieee eeeennnn spinnnnnnn, eeeen heeelleeee groooote met haaar. En toen barste er een onwijs grote kracht in ons los die we nog nooit gevoeld hadden. Binnen 3 seconden waren we aan de andere kant van de rivier.Gelukkig heeft Renate de spin niet gezien, want die zou uit de boot tussen de kaaimannen gesprongen zijn.
Ondanks het 'spinavontuur' hebben we ontzettend genoten van deze bijzonder mooie ervaring in de jungle.
Nadat we alle lianen uit ons haar hadden gehaald en bij waren gekomen van het zware kajakken, kon het laatste onderdeel beginnen.

Als laatste stond canopyen op het programma.De bedoeling was dat je via een kabelbaan van platvorm naar patvorm( totaal 12) een route maakte door de jungle.
Voordat we aan de tocht konden beginnen werden we allemaal in een hele mooie outfit gehesen. Compleet met paarse helm en zware katrol.Na geoefend te hebben hoe we moesten remmen en moesten tokkelen als je niet genoeg vaart had(en dus halverwege bleef hangen), kon de ontzettend spannende route beginnen.
Er gingen twee instructeurs met ons mee. Een ging altijd als eerst, om ons vervolgens instructies te geven zodat we veilig op het volgende platvorm terecht kwamen. En degene die als laatste ging zorgde ervoor dat iedereen goed aan de baan gekoppeld werd.
Waar we allemaal vol spanning op wachtten was platvorm nummer 8. Deze baan ging regelrecht over de ontzettend brede suriname rivier en was 35 meter hoog.
Deze overtocht is met een hoop gegil toch goed verlopen, en was achteraf het allermooiste.Toen dachten we dat we het spannendste gedeelte gehad hadden en dat de rest een eitje was.Dit was ook wel zo, totdat we op het laatste platvorm nog met z'n tweeen over waren( en de instructeur).De instructeur wilde Eveline net aan de kabel koppelen, en toen gebeurde het....Hij liet de katrol uit zijn handen vallen. Hij wilde hem nog grijpen en even dachten we dat hij van het platform af zou vallen maar nee, we zaten met z'n drieen vast in de boom( dachten we). Gelukkig was er een oplossing, Renate zou eerst gaan en daarna zou Eveline samen met de instructeur aan een katrol naar beneden komen. Zo gezegd zo gedaan. En zo ging Eveline dus ( ala tarzan en jane) samen met de instructeur naar het eindpunt van de route.

Na deze niet te omschrijven( zo gaaf!) dag zaten we met een grote gllimlach achter in het taxibusje terug naar ons mooie huis in de Berliozstraat.

Owja nog even een paar P.S'jes....

P.s 1: Na een maand hebben we voor het eerst bij Frietpunt NL gegeten. Het Surinaamse personeel draagt daar oranje crocs en oranje t'shirts.

P.s 2: Eveline heeft samen met de andere meiden vorige week haar eerste salsales gehad. En gaat vanaf nu elke dinsdag en vrijdag van 6 tot 8 uur met de heupen swingen. Renate moedigt de meiden vanaf de zijlijn aan.

P.s 3: Ons lijstje met bijzondere dieren kan aangevuld worden met:
- Nog een reuze kakkerlak die Renate zag terwijl ze aan het koken was. en ja ze wist niet hoe ze snel ze weg moest rennen.
- Een reuze spin
- Een reuze tor die zich boven ons hoofd bevond in onze hut in Berg en Dal.
- En het toppunt: een mega grote zwarte bij van 7 cm die 5 keer bijna naar binnen vloog in ons huis. En bij iedere poging van de bij om naar binnen te komen werd ons gegil harder. Nee de deur durfden we echt niet dicht te doen.

P.s 4: Vandaag hebben we ons kortste kennismakingsgesprek ooit gehad bij o.b.s Geijersvlijt.(5 minuten)

P.s 5: Morgen moeten we vroeg opstaan om aan onze eerste werkdag te beginnen.

P.s 6: We doen buikspieroefeningen in het zwembad.

P.s 7: We hebben vandaag gewokt. En Surinamers kennen het woord wokken niet.

P.s 8: Er zou eigenlijk een reality soap van ons gemaakt moeten worden. 10 meiden in een huis brengt de nodige zorgen met zich mee. Bijvoorbeeld:
- Het missen van vriendlief in Nederland.
- Een Surinaamse lover.
- Enge beesten in huis.
- Kledingdilemma's
- Het combineren van was. ( zou een blauw truitje bij gele handdoeken kunnen?)
- Frustraties om plastic zakjes.
- Een mysterieuze grote witte oma onderbroek.
- De grote vraag: Wie belt vandaag de taxi?
- De schoonmaakster die niet komt opdagen.
- Wie zet vandaag het vuilnis buiten?
- De nog steeds aanwezige muggen ( Eveline heeft er zelfs 1 onder haar voet)
- Het verdwijnen van een zak bananenchips.
- De zingende overbuurman.
- Het nachtelijke hondenzangkoor dat begint als wij willen slapen en ophouden als wij uit bed gaan.
- Witte was die nooit meer wit wordt.
- Niemand die begrijpt wat de knopjes van onze nieuwe wasmachine betekenen. De knopjes zijn namelijk in het spaans en de gebruiksaanwezing heeft Renate kwijtgemaakt.

P.s 9: We zijn al aardig bruin geworden.

P.s 10: Af en toe hebben we een moment dat we even om het hoekje willen kijken bij jullie in Nederland.